شاهی که شفیع هر گنه بود برفت
وانشب که به از هزار مه بود برفت
گر باز آید مرا نبیند تو بگوی
کو همچو شما بر سر ره بود برفت
< رباعی شمارهٔ ۳۵۴
رباعی شمارهٔ ۳۵۲ >