هرچند فراق پشت امید شکست
هرچند جفا دو دوست آمال ببست
نومید نمیشود دل عاشق مست
مردم برسد بهر چه همت دربست
< رباعی شمارهٔ ۴۳۸
رباعی شمارهٔ ۴۳۶ >