ما را چو ز عشق میشود راست مزاج
عشق است طبیب ما و داروی علاج
پیوسته بدین عشق نخواهد رفتن
این عشق ز کس نزاد و نیداد نتاج
< رباعی شمارهٔ ۴۵۹
رباعی شمارهٔ ۴۵۷ >