آنجا که بهر سخن دل ما گردد
من میدانم که زود رسوا گردد
چندان بکند یاد جمال خوش تو
کر هر نفسش نقش تو پیدا گردد
< رباعی شمارهٔ ۴۶۵
رباعی شمارهٔ ۴۶۳ >
