آن را که خدای ناف بر عشق برید
او داند نالههای عشاق شنید
هر جای که دانه دید زانجا برمید
پرید بدان سوی که مرغی نپرید
< رباعی شمارهٔ ۴۷۴
رباعی شمارهٔ ۴۷۲ >