آن روز که جان خرقهٔ قالب پوشید
دریای عنایت از کرم میجوشید
سرنای دل از بسکه می لب نوشید
هم بر لب تو مست شد و بخروشید
< رباعی شمارهٔ ۴۷۸
رباعی شمارهٔ ۴۷۶ >
