آن کس که از آب و گل نگاری دارد
روزی به وصال او قراری دارد
ای نادره آنکه زاب و گل بیرون شد
کو چون تو غریب شهریاری دارد
< رباعی شمارهٔ ۴۹۳
رباعی شمارهٔ ۴۹۱ >
