اجری ده ارواحی و سلطان ابد
گرچه به قلب بهاء دینی و ولد
بگذار که ساغر وفا در شکند
چون شیشه شکست پای مستان بخلد
< رباعی شمارهٔ ۵۱۰
رباعی شمارهٔ ۵۰۸ >
