اکنون که رخت جان جهانی بربود
در خانه نشستنت کجا دارد سود
آن روز که مه شدی نمیدانستی
کانگشت نمای عالمی خواهی بود
< رباعی شمارهٔ ۵۳۱
رباعی شمارهٔ ۵۲۹ >
