ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید
آن یار به خشم رفته را باز آرید
یک جان نبرید دل اگر سخت کند
یک سر نبرید پای اگر بفشارید
< رباعی شمارهٔ ۵۶۲
رباعی شمارهٔ ۵۶۰ >