با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد
با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد
گویند که قوت دماغ از خوابست
عاشق کی شد که از دماغ اندیشد
< رباعی شمارهٔ ۵۷۴
رباعی شمارهٔ ۵۷۲ >
