تو جانی و هر زنده غم جان بکشد
هر کان دارد منت آن بکشد
هرجان که چو کارد با تو در بند زر است
گر تیغ زنی از بن دندان بکشد
< رباعی شمارهٔ ۶۱۵
رباعی شمارهٔ ۶۱۳ >