چون شاهد پوشیده خرامان گردد
هر پوشیده ز جامه عریان گردد
بس رخت به خیل کاو گروگان گردد
گر سنگ بود چو کان زرافشان گردد
< رباعی شمارهٔ ۶۴۲
رباعی شمارهٔ ۶۴۰ >