حاشا که دل از عشق جهانرا نگرد
خود چیست بجز عشق که آنرا نگرد
بیزار شوم ز چشم در روز اجل
گر عشق رها کند که جانرا نگرد
< رباعی شمارهٔ ۶۴۶
رباعی شمارهٔ ۶۴۴ >
