دل را بدهم پند که عمدا نرود
پیش بت شنگ من از آنجا نرود
لب میگزد آن بت که کجا افتادی
او کیست که باشد که رود یا نرود
< رباعی شمارهٔ ۶۹۹
رباعی شمارهٔ ۶۹۷ >
