دل هرچه در آشکار و پنهان گوید
زانموی چو مشک عنبرافشان گوید
این آشفته است و او پریشان دانم
کاشفته سخنهای پریشان گوید
< رباعی شمارهٔ ۷۰۱
رباعی شمارهٔ ۶۹۹ >
