رفتم بدر خانهٔ آنخوش پیوند
بیرون آمد بنزد من خنداخند
اندر بر خود کشید نیکم چون قند
کای عاشق و ای عارف و ای دانشمند
< رباعی شمارهٔ ۷۱۱
رباعی شمارهٔ ۷۰۹ >
