رو دیده بدوز تا دلت دیده شود
زاندیده جهان دگرت دیده شود
گر تو ز پسند خویش بیرون آئی
کارت همه سر بسر پسندیده شود
< رباعی شمارهٔ ۷۱۲
رباعی شمارهٔ ۷۱۰ >