روز آمد و غوغای تو در بردارد
شب آمد و سودای تو بر سر دارد
کار شب و روز نیست این کار منست
کی دو خر لنگ بار من بردارد
< رباعی شمارهٔ ۷۱۳
رباعی شمارهٔ ۷۱۱ >
