شاهیست که تو هرچه بپوشی داند
بیکام و زبان گر بخروشی داند
هر کس هوس سخن فروشی داند
من بندهٔ آنم که خموشی داند
< رباعی شمارهٔ ۷۴۲
رباعی شمارهٔ ۷۴۰ >