صبح آمد و وقت روشنائی آمد
شبخیزان را دم جدائی آمد
آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب
وقت هوس شکر ربائی آمد
< رباعی شمارهٔ ۷۵۰
رباعی شمارهٔ ۷۴۸ >