صد بار ز سر برفت عقلم و آمد
تا کی ز می شیفتگان آشامد
از کار بماندم وز بیکاری نیز
تا عاقبت کار کجا انجامد
< رباعی شمارهٔ ۷۵۲
رباعی شمارهٔ ۷۵۰ >
