گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید
ور فاش کنم حسود در چنگ آید
پرهیز کنم که شیشه بر سنگ آید
گوئی که ز عشق ما ترا ننگ آید
< رباعی شمارهٔ ۷۸۶
رباعی شمارهٔ ۷۸۴ >