کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد
واندل که برون ز چرخ ازرق باشد
تخم غم را کجا پذیرد چو زمین
آن کز هوسش فلک معلق باشد
< رباعی شمارهٔ ۸۰۵
رباعی شمارهٔ ۸۰۳ >
