آن ساقی روح دردهد جام آخر
این مرغ اسیر بجهد از دام آخر
گردد فلک تند مرا رام آخر
وز کرده پشیمان شود ایام آخر
< رباعی شمارهٔ ۸۶۸
رباعی شمارهٔ ۸۶۶ >
