خورشید همی زرد شود بر دیوار
ما نیز همی زرد شویم از غم یار
گاه از غم یار و گه ز نادیدن یار
گر کار چنین ماند خدایا زنهار
< رباعی شمارهٔ ۸۹۴
رباعی شمارهٔ ۸۹۲ >