رفتم به سر گور کریم دلدار
میتافت ز گلزار تنش چون گلزار
در خاک ندا کردم خاکا زنهار
آن یار وفادار مرا نیکو دار
< رباعی شمارهٔ ۹۰۱
رباعی شمارهٔ ۸۹۹ >
