بازی بودم پریده از عالم راز
تا بو که برم ز شیب صیدی بفراز
اینجا چه نیافتم کسی را دمساز
زان در که بیامدم برون رفتم باز
< رباعی شمارهٔ ۹۴۷
رباعی شمارهٔ ۹۴۵ >
