از حادثهٔ جهان زاینده مترس
وز هرچه رسد چو نیست پاینده مترس
این یکدم عمر را غنیمت میدان
از رفته میندیش وز آینده مترس
< رباعی شمارهٔ ۹۷۷
رباعی شمارهٔ ۹۷۵ >
