گه باده لقب نهادم و گه جامش
گاهی زر پخته گاه سیم خامش
گه دانه و گاه صید و گاهی دامش
این جمله چراست تا نگویم نامش
< رباعی شمارهٔ ۱۰۰۵...
رباعی شمارهٔ ۱۰۰۳... >
