ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
وی زلف پریشان مشو از شانهٔ خویش
وی مرغ متاب روی از دانهٔ خویش
ای خانه خدا درآی در خانهٔ خویش
< رباعی شمارهٔ ۱۰۱۹...
رباعی شمارهٔ ۱۰۱۷... >
