ای دل چو بهر خسی نشینی چکنم
وز باغ مدام گل نچینی چکنم
عالم همه از جمال او روشن شد
تو دیده نداری که ببینی چکنم
< رباعی شمارهٔ ۱۱۶۱...
رباعی شمارهٔ ۱۱۵۹... >