با ملک غمت چرا تکبر نکنم
وز غلغلهات چرا جهان پر نکنم
پیش کرم کفت چو دریا کف بود
چون از کف تو کفش پر از در نکنم
< رباعی شمارهٔ ۱۱۷۴...
رباعی شمارهٔ ۱۱۷۲... >
