بر میکده وقف است دلم سرمستم
جان نیز سبیل جام میکردستم
چون جان و دلم همی نمیپیوستند
آن هر دو بوی دادم از غم رستم
< رباعی شمارهٔ ۱۱۸۰...
رباعی شمارهٔ ۱۱۷۸... >
