گر جنگ کند به جای چنگش گیرم
ور خوار کنم بنام و ننگش گیرم
دانی بر من تنگ چرا میگیرد
تا چون ببرم آید تنگش گیرم
< رباعی شمارهٔ ۱۲۷۸...
رباعی شمارهٔ ۱۲۷۶... >
