گر یار کنی خصم تواش گردانیم
هر لحظه به نوعی دگرت رنجانیم
گر خار شدی گل از تو پنهان داریم
ور گل گردی در آتشت بنشانیم
< رباعی شمارهٔ ۱۲۹۱...
رباعی شمارهٔ ۱۲۸۹... >
