گفتم به فراق مدتی بگزارم
باشد که پشیمان شود آن دلدارم
بس نوشیدم ز صبر و بس کوشیدم
نتوانستم از تو چه پنهان دارم
< رباعی شمارهٔ ۱۲۹۲...
رباعی شمارهٔ ۱۲۹۰... >