مائیم که پوستین بگازر دادیم
وز دادن پوستین بگازر شادیم
در بحر غمی که ساحل و قعرش نیست
نظارهگر آمدیم و پست افتادیم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۲۰...
رباعی شمارهٔ ۱۳۱۸... >