من سر بنهم در رهت ای کان کرم
کامروز از تو ای صنم مست ترم
سوگند خورم و گر تو باور نکنی
سوگند چرا خورم چرا می نخورم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۳۸...
رباعی شمارهٔ ۱۳۳۶... >