من یک جانم که صد هزار است تنم
چه جان و چه تن که هر دو هم خویشتنم
خود را به تکلف دگری ساختهام
تا خوش باشد آن دیگری را که منم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۵۶...
رباعی شمارهٔ ۱۳۵۴... >