میپنداری که از غمانت رستم
یا بیتو صبور گشتم و بنشستم
یارب مرسان به هیچ شادی دستم
گر یک نفس از غم تو خالی هستم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۵۸...
رباعی شمارهٔ ۱۳۵۶... >