هر گه که دل از خلق جدا میبینم
احوال وجود با نوا میبینم
وان لحظه که بیخود نفسی بنشینم
عالم همه سر به سر ترا میبینم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۶۵...
رباعی شمارهٔ ۱۳۶۳... >
