یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند بروی دوستان شاد شدیم
پایژان حدیث ما شنو که چه شد
چون ابر درآمدیم و بر باد شدیم
< رباعی شمارهٔ ۱۳۷۶...
رباعی شمارهٔ ۱۳۷۴... >