از روز شریفتر شد از وی شب من
وز روح لطیفتر این قالب من
رفت این لب من تا لب او را بوسد
از شهد شکر نبود جای لب من
< رباعی شمارهٔ ۱۳۹۰...
رباعی شمارهٔ ۱۳۸۸... >
