ای سنگ ز سودای لبت آبستان
از سنگ برون کشی تو مکر و دستان
آنجام چو جانیکه بدان کف داری
از بهر خدا از کف مستان مستان
< رباعی شمارهٔ ۱۴۱۴...
رباعی شمارهٔ ۱۴۱۲... >
