هنگام اجل چو جان بپردازد تن
مانند قبای کهنه اندازد تن
تن را که ز خاکست دهد باز به خاک
وز نور قدیم خویش برسازد تن
< رباعی شمارهٔ ۱۵۲۶...
رباعی شمارهٔ ۱۵۲۴... >
