گر جمله برفتند نگارا تو مرو
ای مونس و غمگسار ما را تو مرو
پرمیکن و می ده و همی خند چو قند
ای ساقی خوب عالم آرا تو مرو
< رباعی شمارهٔ ۱۵۷۸...
رباعی شمارهٔ ۱۵۷۶... >
