بیگاه شد و دل نرهید از ناله
روزی نتوان گفت غم صد ساله
ای جان جهان غصهٔ بیگاه شدن
آنکس داند که گم شدش گوساله
< رباعی شمارهٔ ۱۶۱۸...
رباعی شمارهٔ ۱۶۱۶... >