زلف تو که یکروزم از او روشن نه
با خاک برآورد سرو با من نه
با هرچه درآرد سر او زنده شود
کانجا همه جانست سراسر تن نه
< رباعی شمارهٔ ۱۶۲۹...
رباعی شمارهٔ ۱۶۲۷... >
