آن خوش باشد که صاحب تمییزی
بیآنکه بگویند و بگوید چیزی
بیگفت و تقاضا برسد مهمانرا
تروندهٔ خوش ز صاحب پالیزی
< رباعی شمارهٔ ۱۶۵۶...
رباعی شمارهٔ ۱۶۵۴... >
